Kliknij przycisk poniżej, żeby sprawdzić nagłówki HTTP wysyłane przez Twoją przeglądarkę. Możesz też sprawdzić nagłówki HTTP i przekierowania strony internetowej.
Gdy przeglądarka wysyła żądanie HTTP, serwer odpowiada odpowiedzią HTTP. Z wyłączeniem treści wygląda to tak:
Pierwszym elementem danych jest protokół. Zwykle jest to ponownie HTTP/1.x lub HTTP/1.1 na nowoczesnych serwerach.
Następna część to kod statusu, po którym następuje krótka wiadomość. Kod 200 oznacza, że żądanie GET powiodło się i serwer zwróci treść żądanego dokumentu zaraz po headers.
Wszyscy widzieliśmy strony "404". Ta liczba faktycznie pochodzi z części kodu stanu odpowiedzi HTTP. Jeśli do path zostanie wysłane żądanie GET, którego serwer nie może znaleźć, wówczas odpowiedzią będzie 404, a nie 200.
Reszta odpowiedzi zawiera headers, podobnie jak żądanie HTTP. Wartości te mogą zawierać informacje o oprogramowaniu serwera, dane o tym, kiedy strona/plik był/był ostatnio modyfikowana/y, informacje o typie MIME itp....
Ponownie, większość z tych headers jest w rzeczywistości opcjonalna.
Kody odpowiedzi HTTP
200 - są używane do pomyślnych żądań.
300 - dla przekierowania
400 - są używane, jeśli wystąpił problem z żądaniem.
500 - są używane w przypadku problemów z serwerem.
Jak wspomniano wcześniej, ten kod stanu jest wysyłany w odpowiedzi na pomyślne żądanie.
Jeśli aplikacja żąda tylko zakresu żądanego pliku, zwracany jest kod 206.
Jest to często używane w przypadku managerów pobierania, które mogą zatrzymywać i wznawiać pobieranie lub dzielić pobieranie.
Gdy żądana strona lub plik nie zostanie znaleziony, serwer wysyła kod odpowiedzi 404.
Strony internetowe chronione hasłem wysyłają ten kod. Jeśli użytkownik nie zaloguje się poprawnie, może zobaczyć następujące informacje w swojej przeglądarce.
Prosimy, aby pamiętać, że dotyczy to tylko stron HTTP chronionych hasłem, które powodują takie żądania logowania:
Ten błąd występuje wtedy, gdy serwer internetowy zabrania dostępu do strony, którą próbujesz otworzyć.
Ten kod oznacza, że serwer zrozumiał żądanie, ale odmówił użytkownikowi dostępu.
Są obsługiwane przez przeglądarkę bardzo podobnie, ale mogą mieć różne znaczenie dla spiders wyszukiwarek. Na przykład, jeśli Państwa witryna nie jest gotowa do obsługi, można przekierować ją do innej lokalizacji za pomocą 302. Wyszukiwarka będzie nadal sprawdzać Państwa stronę w przyszłości. Ale jeśli zostanie przekierowana za pomocą 301, poinformuje on spiders, że Państwa witryna została przeniesiona do tej lokalizacji na stałe. Aby uzyskać więcej informacji: http://www.nettuts.com przejdź do https://net.tutsplus.com/ używając kodu 301 zamiast 302.
Ten kod jest zwykle wyświetlany, gdy skrypt internetowy nie powiedzie się. Większość skryptów CGI nie wyświetla błędów bezpośrednio w przeglądarce, w przeciwieństwie do PHP. Jeśli wystąpią błędy krytyczne, po prostu wysłany zostanie błąd serwera 500. Następnie programista musi przeszukać dzienniki błędów serwera, aby znaleźć komunikaty o błędach.
Podczas rozwiązywania problemów może zajść potrzeba sprawdzanie nagłówków http, który zostały wysłane przez przeglądarkę, i można to łatwo zrobić w samej przeglądarce internetowej.
Aby uzyskać dostęp do nagłówków, postępujcie zgodnie z instrukcjami poniżej:
Istnieją również inne sposoby, które mogą być użyte, na przykład za pomocą wtyczki do przeglądarki Mozilla Firefox (Live HTTP Headers). Dzięki czemu praca staje się łatwiejsza, a informacje zakodowane w nagłówkach są lepiej widoczne.
Może byc jest najprostszy sposób na sprawdzenie nagłówków HTTP?
Korzystanie z darmowego narzędzia powyżej jest najprostszym sposobem na sprawdzenie jakie nagłówki HTTP są wysyłane przez przeglądarkę internetową!